[Camara]

oraz... zaduszę, i zwyciężę!!!


zgniotę


i zwyciężę!!!


eee... my się tylko tak bawimy 

[liza]

podhalan to pies niezależny (może nie tak bardzo jak kaukaz czy mastif)
ale trzeba pamiętać, że musiał sam podjąć decyzję o obronie swojego stada
dlatego nie jest tak ściśle związany z człowiekiem jak berneńczyk, który nie odstępował swego pana na krok

niezależność podhalana przejawia się w "ubytkach słuchu"
nie zawsze więc natychmiast i bez wachania wraca, gdy jest wołany przez właściciela
dlatego dla mnie bardzo ważne było, by białasa zawsze uczyć przychodzenia na zawołanie
i powtarzać i trenować tę umiejętność dość często 

o właśnie to jest sztuka! To też moje/nasze doświadczenia - ah te wachnięcia... teraz czy za chwilę?

[Agnieszka]

I rudy pokazał kto górą, czyli o wyższości rudego nad białym i kolorach tęczy...

[Ani@]

Dla kogo podhalan?

Pierwsze co przychodzi mi do głowy:
dla każdego kto lubi długie spacery z psem, białe futro w kanapce, nie boi się psów, kto potrafi być jednocześnie delikatny i stanowczy

[Ani@]

I rudy pokazał kto górą, czyli o wyższości rudego nad białym i kolorach tęczy...

od dawna wiadomo, że jamniory rządzą 
wielkie psy w małym ciałku

[Camara]

Dla kogo podhalan?

Nie jest to pies dla laików, bo jednak jego niezależność, upór i dość "charakterny" charakterek może sprawić sporo kłopotów. Ale nie jest też tak trudny, by osoba konsekwentna nie mogła sobie z nim poradzić.

To pies dla osoby, która nie oczekuje od psa wiecznego asystowania. To nie jest "cień" człowieka - on zawsze ma swoje sprawy, do których człowiek nie jest mu potrzebny.
To przede wszystkim stóż, więc powinien mieć teren do pilnowania by się realizować. Swoje obowiązki zawsze traktuje bardzo poważnie i jeżeli zajdzie taka potrzeba (i wróg stanie u furtki) to zostawi pełną michę, głaskające ręce i pójdzie "przypilnować wroga". 

Agnieszko - rude górą! ale to zdjęcie pokazuje także charakter podhalana - on nie skrzywdzi słabszego od siebie członka rodziny. Słabszy ma zawsze uprzywilejowaną pozycję.

Ani@ - z tymi spacerami to tak różnie bywa - lubią spacery, ale czy aż tak długie?  To nie są wyczynowcy, wszystko raczej umiarkowane - długość i tempo - średnie.

[Julian]

Czyli jest to pies ,potrafiący podejmować sam inicjatywę.
Gdzie powinien mieszkać ,jakie ma mieć warunki bytu?

[liza]

liza - super opis!
Dodam jeszcze do tego uwagę.
Jeżeli komuś się wydaje, że jest zaprzyjaźniony z podhalanem sąsiada, bo przecież bywa u sąsiadów 2 razy dziennie i Baca się do niego przytula i pozwala głaskać - niech nigdy nie próbuje wchodzić za ogrodzenie kiedy sąsiada w domu nie ma!!! Baca go lubi... ale i tak go zje! Podhalan doskonale rozróżnia, kto jest jego rodziną (stadem) a kto jest tylko gościem. Gość ma prawo przebywać na jego terenie tylko wprowadzony przez przewodnika stada.

Ale poza tym... proszę, kto rządzi?

Już ja was wszystkie zagonię! (rzekła Ajka... i zagoniła!)

O tak! to święta prawda - tylko ludzie zaakceptowani przez rodzinę mają prawo do wejścia i bycia tolerowanym (tolerancja dla zwierząt to 1 stopień do akceptacji, a potem może być nawet przyjaźni) na terenie podhalana.
A poza tymi klasycznymi układami człowiek-pies, jest jeszcze układ pies-pies i to jest dla nas ludzi zaskakujące - jak taki mały brzdąc może ustawiać takie olbrzymy?! To jest dla mnie fenomen natury - siła woli i charakteru Panie ot co! To jest właśnie siła autoryteru - nieważne kto go ma, ale ma. Nasz Oli ustawia Maxa tak, że Maxiu robi się taki malutki, malutki, uszka mu opadają, oczka w bok uciekają...bo Wielki Olo właśnie ma ochotę na ostatnie smaczki z miski Maxa. I nie ma to tamto...jemu się należy z racji Autorytetu. I my wiemy, że wystarczy jedno kłapnięcie, jedno machnięcie i nie byłoby tego malutkiego Olego. No cóż ale jak na razie hierarchia jest ustawiona i porządek musi być...żadnych rewolucji

[Ani@]

To prawda sportu wyczynowego z podhalanem się nie potrenuje
bieganie zazwyczaj jest dla białasa mało atrakcyjne

ja chciałam kiedyś by Luna była towarzyszem naszych wypraw rowerowych
po wcześniejszych doświadczeniach z owczarkiem niemieckim byłam przekonana, że wszystkie psy uwielbiają biegać przy rowerze
Dla bezpieczeństwa zaopatrzyłam się w specjalny uchwyt do rowery dla psa, który wypina się z obroży gdy pies na przykład ze złej strony omija drzewo czy słup....

po kilkunastu metrach Luna uznała, że dalej nie biegnie usiadła stanowczo na drodze.... wypięła się z uchwytu  i wróciła zadowolona do domu.

[KasiaT]

Teraz już wiem po tych opisach,że kiedyś w przyszłości biała kulka zagości w moim domu,a za towarzysza będzie miała oczywiście berniołka

[ElzaMilicz]

KasiaT !        
 

[Ani@]

czyli będzie to wyglądać mniej więcej tak 

[ElzaMilicz]

Francuscy impresjoniści twierdzili, że czarnego w ogóle nie ma 

I oczywiście mieli rację!   

[anavilma]

Francuscy impresjoniści twierdzili, że czarnego w ogóle nie ma 

I oczywiście mieli rację!   

Jak to czarnego nie ma ?....

[Camara]

Czyli jest to pies ,potrafiący podejmować sam inicjatywę.
Gdzie powinien mieszkać ,jakie ma mieć warunki bytu?

To pies niesamowicie odporny na warunki atmosferyczne, szczególnie na zimno, gorzej znosi wysokie temperatury. Nie potrzebuje ciągłej obecności człowieka. I to predysponuje go do mieszkania na zewnątrz.
Tak jak wcześniej napisałam - to stróż, a więc potrzebny mu teren do pilnowania i dobrze jest, jeżeli coś wokół się dzieje - ot, tak by się nie nudził.
Czyli może być psem "ogrodowym" ale na pewno nie kojcowym  - to pies pracujący, w zamknięciu popada w depresję.
Jeżeli ma możliwość to chętnie wchodzi do domu, do ludzi... pośpi, poje, poprzytula się... i pójdzie popracować 
Oczywiście znam przypadki podhalanów mieszkających w blokach, ale nie jestem tego zwolennikiem.
I nie chodzi tu o wielkość - ale o dość uciążliwe linienie, dość mocną alergiczność sierści i właśnie o brak realizacji poprzez pracę.

I jeszcze jedna ważna uwaga - podhalan nie potrzebuje stałego kontaktu z opiekunem, ale to nie znaczy, że go w ogóle nie potrzebuje! Wbrew pozorom to pies nawiązujący bardzo silne więzi emocjonalne z rodziną a im te więzi są silniejsze tym pies mniej problematyczny. Spacer, czesanie, karmienie - to obowiązek. A i pogadać z psem też trzeba