[Josia]

Znamy to planowanie nigdy w życiu... absolutnie.. mowy nie ma.. a potem ładuje się delikatnie łapka po łapce, że niby nigdy nic, że niby taki malutki pieseczek, zawinie ogonkiem i BUUM pół kanapy zajęte

[Anielasty]

W rzeczy samej.... nie inaczej 
Julcia wchodzi tylko na nasze zaproszenie ... a owe zaproszenia artykułujemy coraz częściej 
Pretensje możemy mieć zatem tylko do siebie ale ich nie mamy bo jej obecność w naszym łóżku to dla nas czysta przyjemność.
Zresztą tak w ogóle jej obecność w naszym domu to dla nas niewysłowiona przyjemność.
Nie spodziewaliśmy się , że może istnieć tak mądry, piękny i kochany psiur o takim charakterze.
Psisko Julcisko jest naszym szczęściem. (i nie piszę tego na wyrost)
Pzdr

[BeataA]

 

[Anielasty]

Witamy,

Julciowy skarb zmienia nas i nastrój panujący w naszym domu.
Minęły zaledwie 2 miesiące a jakby była z nami od zawsze.

Na spacerku nikt i nic nie jest ważniejsze niż Pańciowa noga :

[Aga]

... a jakby była z nami od zawsze.

No i masz!
Znowu to samo!

To jest pasterzowa epidemia.
Roznosi ją Camara i Elza.
Nieuleczalne dziadostwo.

 



Pozdrawiam 

[Anielasty]

Witamy,

Julcia ze swoją rodzinką była na wycieczce w Krakowie.
Jej zachowanie wśród tłumów ludzi wzorowe i grzeczne.






Pozdrawiamy !

[Aga]

Z psem to jak z małymi dziećmi...
- człowiek młodnieje, robi wspólne wycieczki, jakieś atrakcje weekendowe przewiduje... 

I do tego jeszcze pamięta, żeby wszystko uwiecznić na zdjęciach, nie? 

Cudownie rodzinnie razem wyglądacie. 

[Anielasty]

Jest dokładnie tak jak mówisz.

Nasza Julcicha rozruszała nas trochę i co ważne oprócz przyjemności dla niej jest to też zdrowe dla nas 
Może zabrzmi to ortodoksyjnie ale Julcia zmieniła nasze życie rodzinne - rzecz jasna na lepsze.
Wiele dobrego jej zawdzięczamy i cieszymy się każdym dniem wspólnie spędzonym 

[AgaP]

Może zabrzmi to ortodoksyjnie ale Julcia zmieniła nasze życie rodzinne - rzecz jasna na lepsze.
Wiele dobrego jej zawdzięczamy i cieszymy się każdym dniem wspólnie spędzonym 

Czyli tak jak wszyscy tytaj jesteście bernozakręceni 
Ta "choroba" się pogłębia i ma różne fazy zaawansowania 

[Anielasty]

Nie da się ukryć - jesteśmy bernolnięci i to srogo 
Choroba ta się pogłębia i ma syndromy nieuleczalnej.
Czekamy na powikłania 

[Tobik]

Bardzo się cieszymy, że dołączyliśmy do tego grona. To niesamowite jak pies zmienia życie. Mamy wrażenie, że w naszym domu jest jeszcze więcej ciepła Rodzinnego...
Sporo osób nas odwiedza i mimo obaw jak to będzie z Tobim, jest fenomenalnie. A spotkania spacerowe ubogacają nas wszystkich. Widzimy po Tobim, że czeka na niedzielne spotkania. Jak w obecną niedzielę niespodziewanie wyjechaliśmy w góry, Tobi co jakiś czas wstawał w bagażniku i kontolował sytuację. Mieliśmy wrażenie, że nie pasuje mu iż tak długo jedziemy. Na spacerek przecież było szybciej 
DZIĘKUJĘ WSZYSTKIM Z FUNDACJI za CAŁE DOBRO, KTÓRE SIĘ DZIEJE ZA JEJ POŚREDNICTWEM...

PS Widok Julci stąpającej przez większość spacerku tuż za nogą Pańci - bezcenny 

[Anielasty]

Z frontu Julciowego tym razem wieści nieciekawe i tym razem smutne. Z powodu bardzo nagłego ( w nocy z niedzieli na poniedziałek) zgłaszania przez Julcię bólu przy ruchu- pisk, nieudolny szczek przeradzający się w skowyt( a Julcia zwykle nie wydaje dźwięków), zaniepokojeni zaraz z rana udaliśmy się do veta. Po różnych badaniach, łącznie z prześwietleniem kończyn i kręgosłupa, morfologią itd. wykluła się diagnoza- borelioza. Test jest jednoznacznie pozytywny i od wczoraj Julcia ma wdrożone leczenie. Przeżywamy to tym bardziej, że stało się to nagle, nic wcześniej nie działo się takiego, by można cokolwiek podejrzewać. Zbadaliśmy jeszcze nerki-są na szczęście zdrowe, według veta choroba jest we wczesnym stadium, co pozwala dobrze rokować. Wszystko zależy, jak Julcia będzie reagować na leki, a czeka ją długie leczenie. Myślimy pozytywnie, bo tak trzeba, mimo iż to nasze życie na tym najwspanialszym ze światów  pisze czasami przedziwne scenariusze.

[Aga]

Oż, cholera jasna! 

Trzymamy wszystkie kciuki za Julcię i za was, kochani. 
Będzie dobrze.
Musi być!!!

[Anielasty]

dzięki Aga,  wiemy ,że tak trzeba przede wszystkim dla dobra psa, bo to on cierpi a człowiek czasami nie z własnej winy próbuje nieudolnie mu pomóc, pomimo starań za wszelką cenę- mam na myśli nietrafne diagnozy, czy brak możliwości pomocy bo nie ma na to leku. Bezsilność jest najgorsza, więc każde słowo otuchy i wiara że będzie dobrze jest w takich momentach bezcenna. U Julci sprawa jest prosta, test jednoznacznie potwierdził obecność tego paskudztwa, więc mamy nadzieję, że za miesiąc ,dwa zapomnimy o choróbsku. Tym niemniej kciuki za powodzenie niezbędne  wszak mówią, że wszędobylskie licho nie śpi 

[Tobik]

Smutne to wieści i życzymy Wam dużo sił. Mimo wszystko pozytywnego spojrzenia, na to co przed Wami.
Trzymamy kciuki i mamy nadzieję do zobaczenia wkrótce.