Definicja traktowania zwierzęcia ze szczególnym okrucieństwem. (art. 4 pkt 12),
Dotychczas o szczególnym okrucieństwie można było mówić tylko w przypadku „działań charakteryzujących się drastycznością form i metod zadawania śmierci”. Jeżeli zwierzę jakimś cudem przeżyło, to nie można było wnioskować o ukaranie za znęcanie się ze szczególnym okrucieństwem. W obecnym brzmieniu definicja nie zawęża działania ze szczególnym okrucieństwem do przypadków, które zakończyły się śmiercią zwierzęcia – każde działanie „charakteryzujące się drastycznością form i metod, a zwłaszcza działanie w sposób wyszukany lub powolny, obliczony z premedytacją na zwiększenie rozmiaru cierpień i czasu ich trwania” jest znęcaniem się ze szczególnym okrucieństwem
Nowelizacja definicji jest bardzo istotna dla orzekania kary dla sprawcy znęcania się – w przypadku bowiem działania ze szczególnym okrucieństwem maksymalny wymiar kary jest dwukrotnie wyższy (art. 35 ust. 2).