www.pasterzeforum.pl » ZDROWIE I PIELĘGNACJA » ZDROWIE
 » Badanie krwi u psów i kotów - morfologia

Zaloguj się podając nazwę użytkownika, hasło i długość sesji


© 2017 Fundacja Pasterze. Wszelkie prawa zastrzeżone. Korzystanie z serwisu oznacza akceptację Regulaminu

Autor Wątek: Badanie krwi u psów i kotów - morfologia  (Przeczytany 11482 razy)

0 użytkowników i 1 Gość przegląda ten wątek.

Offline sabamlis

  • Nowy Użytkownik*
  • *
  • Wiadomości: 4364
Badanie krwi u psów i kotów - morfologia
« dnia: Sierpień 22, 2011, 12:21:48 pm »
Badanie krwi u psów i kotów - morfologia

informacje zaczerpniete z http://www.portalweterynaryjny.pl

Badanie krwi jest jednym z najczęstszych badań dodatkowych wykonywanych u psów i kotów. Składa się z dwóch części - morfologii i biochemii. Morfologia informuje nas o liczbie krwinek czerwonych, liczbie krwinek białych oraz liczbie płytek krwi. Mówi także m.in. o procentowym stosunku jaki w całości krwi stanowią krwinki czerwone (hematokryt) i stężeniu hemoglobiny w krwinkach czerwonych. W badaniu morfologicznym mamy też tzw. obraz krwinek - czy są prawidłowej wielkości, kształtu.

Ocena rozmazu krwi umożliwia znalezienie niektórych drobnoustrojów chorobotwórczych np. pierwotniaka Babesia canis, wywołującego groźną chorobę psów - babeszjozę. W przypadku wybranych chorób konieczne może okazać się specjalne barwienie rozmazu pozwalające na wstępną ocenę funkcjonowania szpiku kostnego poprzez określenie liczby młodocianych form krwinek. Badanie biochemiczne krwi pozwala natomiast na ocenę funkcjonowania narządów wewnętrznych (nerek, wątroby).

Badanie krwi pozwala nam zlokalizować i ocenić co gryzie naszego pupila, zwłaszcza jeśli choroby nie można rozpoznać podczas badania klinicznego. Wskazuje jakie ewentualne badania dodatkowe warto jeszcze wykonać by znaleźć przyczynę choroby i daje wskazówki jakie zastosować leczenie.

W tym artykule postaramy się pomóc Państwu zrozumieć co oznaczają skróty i cyfry w badaniu morfologicznym oraz przy jakich przykładowych jednostkach chorobowych dochodzi do wzrostu lub spadku poszczególnych parametrów. Wartości referencyjne mogą się różnić zależnie od laboratorium (każde ma własne, nieznacznie różniące się normy), różne mogą też być jednostki, w których wyrażane są poszczególne parametry.

Krwinki czerwone (erytrocyty, E, Ery, RBC) - najliczniejsze z krwinek, ich główną rolą jest transport tlenu do tkanek. Przenoszenie tlenu jest możliwe dzięki temu, że zawierają czerwony barwnik - hemoglobinę, która ma zdolność wiązania tlenu. Czerwone krwinki wytwarzane są w szpiku kostnym, zaś w śledzionie są magazynowane oraz ulegają degradacji.

Wzrost liczby krwinek czerwonych:

    * odwodnienie - w tym przypadku dochodzi do rzekomego wzrostu liczby erytrocytów, gdyż w wyniku zagęszczenia krwi dochodzi do zmiany stosunku liczby krwinek do osocza;
    * stres - również rzekomy wzrost liczby krwinek, przy silnym pobudzeniu emocjonalnym (czasem wystarczy wizyta u weterynarza) dochodzi do skurczu śledziony i wyrzutu magazynowanych w niej erytrocytów do krwi;
    * niektóre choroby nowotworowe;
    * czerwienica prawdziwa - rzadko występująca choroba.

 Spadek liczby krwinek czerwonych:

    * krwotok - niedokrwistość pokrwotoczna;
    * niedokrwistość innego tła;
    * pasożyty krwi np. Babesia canis, Haemobartonella u kotów;
    * choroby nerek - nerki wytwarzają hormon, który jest niezbędny do produkcji erytrocytów w szpiku kostnym.


Hemoglobina (Hb, HBG)  - czerwony barwnik erytrocytów, odpowiedzialny za przenoszenie tlenu.

 Zwiększenie stężenia hemoglobiny:

    * nadkrwistości rzekome i wtórne;
    * odwodnienie.
 
Spadek stężenia hemoglobiny:

    * niedokrwistości różnego tła;
    * przewodnienie.


Hematokryt (Ht, Hct, , PCV) - objętościowy odsetek jaki w krwi pełnej stanowią erytrocyty. Jest to jeden z ważniejszych parametrów w morfologii. Należy go łączyć z wartością białka całkowitego (parametr biochemiczny mówiący m.in. o odwodnieniu lub przewodnieniu zwierzęcia).

 Wzrost hematokrytu:

    * nadkrwistości pierwotne i wtórne;
    * odwodnienie;
    * zmniejszenie objętości osocza np. przy oparzeniu czy zapaleniu otrzewnej.

Spadek hematokrytu:

    * niedokrwistości różnego tła;
    * przewodnienie.


Wskaźniki czerwonokrwinkowe (MCV, MCH, MCHC):

Wskaźniki czerwonokrwinkowe służą głównie do określenia rodzaju niedokrwistości.

 Podwyższenie wyniku:

    * niedokrwistości makrocytowe i megaloblastyczne (niedobór witaminy B12, kobaltu i kwasu foliowego);
    * marskość wątroby;
    * przewodnienie hipotoniczne;
    * niedoczynność tarczycy;
    * fizjologicznie u noworodków.

Obniżenie wyniku:

    * niedokrwistości mikrocytowe (niedobór żelaza);
    * choroby przewlekłe;
    * odwodnienie hipertoniczne.

Średnia masa hemoglobiny w krwince czerwonej (MCH)

Podwyższenie wyniku:

    * niedokrwistości nadbarwliwe (megaloblastyczne przy marskości wątroby).

 Obniżenie wyniku:

    * niedokrwistości niedobarwliwe przy niedoborach żelaza;
    * niektóre choroby nowotworowe;
    * przewodnienie hipotoniczne.

Średnie stężenie hemoglobiny w krwince czerwonej (MCHC)

Podwyższenie wyniku:

    * odwodnienie hipertoniczne.

Obniżenie wyniku:

    * niedokrwistości niedobarwliwe przy niedoborach żelaza;
    * przewodnienie hipotoniczne;
    * zatrucie ołowiem.

 
Krwinki płytkowe (płytki krwi, trombocyty, PLT) biorą udział w procesie krzepnięcia krwi.

Zwiększenie liczby płytek krwi (trombocytoza, nadpłytkowość):

    * po krwotokach;
    * przy niedoborach żelaza.

Zmniejszenie liczby płytek krwi (trombocytopenia, małopłytkowość):

    * uszkodzenia szpiku kostnego;
    * niektóre zakażenia wirusowe;
    * babeszjoza.


Krwinki białe (leukocyty, L, WBC) - drugie po erytrocytach pod względem liczności komórki krwi, posiadają zdolność ruchu. Istnieją różne leukocyty i różne są ich funkcje w organizmie. Białe krwinki dzielimy na granulocyty (obojętnochłonne - neutrofile, neutrocyty; kwasochłonne - eozynofile; zasadochłonne - bazofile) i agranulocyty (limfocyty i monocyty). Generalnie leukocyty są odpowiedzialne za obronę organizmu przed patogenami (bakteriami, wirusami czy pasożytami).

Zwiększenie liczby krwinek białych (leukocytoza):

    * stany zapalne wywołane zakażeniami bakteryjnymi lub uszkodzeniami tkanek;
    * w wyniku działania adrenaliny lub glikokortykosteroidów;
    * niektóre infekcje wirusowe;
    * choroby nowotworowe;
    * białaczki;
    * mocznica, cukrzyca;
    * niedokrwistość pokrwotoczna i hemolityczna.

Zmniejszenie liczby krwinek białych (leukopenia):

    * schorzenia narządów krwiotwórczych np. nowotwory;
    * choroby zakaźne np. panleukopenia kotów, parwowiroza psów;
    * wyniszczenie, rekonwalescencja;
    * wstrząs anafilaktyczny;
    * zatrucie lekami;
    * promieniowanie jonizujące.

Leukogram - liczba poszczególnych typów krwinek białych wyrażona w procentach. Oprócz wartości procentowych aparaty hematologiczne mogą podawać także wartości rzeczywiste (bezwzględne) poszczególnych rodzajów leukocytów.

Granulocyty obojętnochłonne (neutrofile, neutrocyty) - najliczniejsze z leukocytów. Ich rolą jest niszczenie czynnika wywołującego zapalenie. Neutrofile dzielimy na pałeczkowate oraz segmentowane. Wzrost liczby pałeczek świadczy o ostrym stanie zapalnym, zaś wzrost liczby segmentów o długotrwałym, przewlekłym zapaleniu.

Zwiększenie liczby granulocytów obojętnochłonnych (neutrofilia):

    * ostre i przewlekłe stany zapalne;
    * stres lub wysiłek fizyczny;
    * zatrucie związkami ołowiu, rtęci, arsenu;
    * zatrucie niektórymi lekami;
    * niektóre choroby nowotworowe;
    * leczenie glikokortykosteroidami;
    * fizjologicznie występuje u noworodków oraz u matki w okresie okołoporodowym.

Spadek liczby granulocytów obojętnochłonnych (neutropenia):

    * niektóre zakażenia wirusowe, grzybicze, pierwotniacze.


Granulocyty kwasochłonne (eozynofile) - drugie pod względem liczności granulocyty. Podobnie jak neutrofile niszczą czynnik wywołujący zapalenie.

 Zwiększenie liczby granulocytów kwasochłonnych (eozynofilia):

    * choroby pasożytnicze;
    * alergie;
    * niewydolność kory nadnerczy;
    * eozynofilowe zapalenie mięśni;
    * eozynofilowe zapalenie jelita ślepego i okrężnicy;
    * eozynofilowe zapalenie płuc u psów i kotów.

 Zmniejszenie liczby granulocytów kwasochłonnych (eozynopenia):

    * nadczynność kory nadnerczy;
    * leczenie glikokortykosteroidami.


Limfocyty to komórki układu odpornościowego, ich rolą jest rozpoznawanie obcych dla organizmu czynników.

Zwiększenie liczby limfocytów (limfocytoza):

    * niektóre choroby nowotworowe;
    * nadczynność tarczycy;
    * niedoczynność kory nadnerczy.

Zmniejszenie liczby limfocytów (limfopenia):

    * zaawansowana choroba nowotworowa;
    * niewydolność nerek i krążenia;
    * zapalenie wątroby u psów;
    * zakażenie FIV u kotów;
    * panleukopenia u kotów;
    * nadczynność kory nadnerczy.


Monocyty największe białe krwinki, podobnie jak neutrofile, mają za zadanie niszczenie czynników wywołujących zapalenie.

 Zwiększenie liczby monocytów (monocytoza):

    * niektóre choroby zakaźne;
    * niektóre choroby nowotworowe;
    * niektóre pasożyty krwi;
    * nadczynność kory nadnerczy.



 


Marysia
"Dobroczynność nie polega na dawaniu kości psu. Dobroczynność to kość dzielona z psem wówczas, gdy jesteś równie głodny jak on"
Jack London


 



Estalia by Smf Personal