[ElzaMilicz]

A jednak... ku rozpaczy mamy...    

***

Po dojechaniu na miejsce zaparkowaliśmy przed wyjątkowo uroczą kapliczką i ruszyliśmy w ścieżką w górę, mijajac sprzedawców miodu.
Udało się i przy źródełku z lasu na polanę wyszli nasi spacerowicze. 
Po krótkim powitaniu ruszyliśmy dalej, ale już w niepełnym składzie bo królowa Bona-Lenka z Giermkiem chciała już wracać do domu.



Kto tak wylewnie witał Piotra ?




cdn.

[Milla]

ja wiem, ja wiem
Gobo?

[sabamlis]

Pewnie że Gobo

[ElzaMilicz]

Pomachaliśmy odchodzącym na pożegnanie.   
Po cichu cieszyliśmy się, że kiedy wrócimy do domu Agnieszki stół  będzie już zastawiony ciepłymi posiłkami. 
Bez naszego udziału. 



Chwilkę wcześniej udało się z zaskoczenia cyknąć przyzwoite zdjęcie naszej podopiecznej Bercie -
strachulcowi nad strachulce. 

[ElzaMilicz]

Czesiek najpierw poburczał trochę na nowego czyli Gobo Fraglesa,
a potem nie mógł się powstrzymać przed pomoczeniem łapek w strumyku.
Oj, Czesinek... Czesinek!     Zimna woda zdrowia doda ?  




Jedni ruszyli jego śladem, innym lodowata woda nie w smak była - i dobrze!




Bej zataczał kręgi pilnując stada i przy okazji wypatrując leśnej zwierzyny albo krasnoludków. 
W tym czasie Dora prawie nie spuszczała go z oka. 



Lilu doskonale potrafiła odnaleźć się w zwariowanym czarno-biało-brązowym towarzystwie. 

[ElzaMilicz]

Dzieciaki nacieszyły się śniegiem, rękawiczki były już przemoczone, butów dla spokoju sumienia nie sprawdzaliśmy. 
Psy wybiegały się dowoli ( nie dotyczy Gobo),
ale gdy przyszło wskakiwać do samochodów nie miały ochoty się rozstawać.   
One nie wiedziały, że to dobiegł końca zaledwie pierwszy etap spacerku. 

[Aga]

Widać, że ten 'niezdyscyplinowany fragles' po prawej, to najkrótszy staż fundacyjny ma 
   

[ElzaMilicz]

Ja tam mu się nie dziwię. 
Z piątku na sobotę w nocy przyjechał do obcego kraju 
a w niedzielę od razu rzucili delikwenta na głębokie wody, wioząc go ponad 100 km na jakiś spacer. 

Ale przecież najważniejsza jest edukacja!   



Agnieszka jak na gospodynię przystało przywitała nas w progu domu.
Oczywiście nie mogła zrobić tego sama.   




Na stole czekała ciepła zapiekanka
 


i inne smakowitości,
góra naleśników stopniała w błyskawicznym tempie 



 deser   



O trunki tradycyjnie zadbali Kasia i Piotr.   

[sabamlis]

Ale super, to kiedy następny taki spacerek już się szykuje

[ElzaMilicz]

Dzieciaki świetnie się bawiły, gwiazdorzy wybijali się na pierwszy plan.   
Strachulce raz na kanapie raz w parterze rozpoznawały sytuację. 




Część psów rozlokowała się na podłodze, reszta została na dworze, po jakimś czasie zrobiliśmy podmiankę i ...
lękliwa Berta pogoniła kota Gobisiowi. 








Banda Trojga i jej Szef.  

[ElzaMilicz]

Przyszła kolej na obowiązkowe prace ręczne dla maluchów.    





Dorośli w tym czasie prowadzili rozmowy na temat bieżących zagadnień w Fundacji,
DT przeszły część szkolenia z cyklu "tymczasowicz a zgoda w stadzie".

W spotkaniu udział wzięły następujące psy: ...

A może ktoś z nieobecnych wyliczy ?? 

[Milla]

Czesiu
Klara
Bej
Dora
Meda
Gobo
Berta
Lilu
Lenka
Maksiu
Jeśli było więcej, to... się pochowały

[ElzaMilicz]

W lutym mieliśmy jeszcze jedno spotkanie, na którym narodził się pomysł tworzenia rzeczy pięknych z recyklingu.
Wzmianka o tym pojawiła się w wątku poranno-kawowym   
 

Kochani, dużo działo się od soboty. 

W tym czasie nie mogłam odbierać telefonów. 
Czym możemy się pochwalić ? Właściwie Nemo może się chwalić...  ano w sobotę po koszmarnej kilkugodzinnej jeździe wjechaliśmy pod górkę po nieodśnieżony wejściu do Świątyni Wang,
Inni musieli zostawić swoje auta na dole     My zdobyliśmy szczyt - miejsce na parkingu hotelu Tarasy Wang było nasze. Emocje w czasie podjazdu bezcenne!
Zima to fantastyczna pora roku, pod warunkiem, że człowiek od 7.00 do 19.00 nie zajmuje się odśnieżaniem.   
Następnego dnia, w niedzielę mieliśmy spotkać się w Szklarskiej Porębie z Wiolą_i_Nero, ale Karpacz zasypało z kretesem i nie zdecydowaliśmy się na jazdę w tę stronę.  Nadrobimy Wiolu! 

U Agnieszki czekały nas nowe  fantastyczne zajęcia. 
Kitek    pomogła przywożąc nasze bliźniaki pod Górę Ślężę i dzięki Jej pomocy mogliśmy spędzić tę niedzielę w wyjątkowo twórczym gronie.   
Kitek, Agnieszka, Iwona, Andrzej bardzo Wam dziekuję za dzisiejszy dzień!
Pozostałym obiecuję wątek o tym co się działo!   

W czasie naszej nieobecności 'naprodukowaliście' postów, że z trudem ogarnę to wszystko... w przyszłości. 

A miejsce opisu tej nowej inicjatywy jest tu:
http://www.pasterzeforum.pl/index.php?topic=1547.0


Czas pędzi w kosmicznym tempie wydaje się, że wszystko odbyło się wczoraj. 


W sobotę pogoda była fatalna i nic nie zapowiadało zmiany dnia następnego.



ale o dziwo! w niedzielę gdy podjeżdżaliśmy od zachodu pod górę Ślężę coś w powietrzu drgnęło. 



i pokilkuset metrach przedzierania się przez śniegi wyszło słońce !!    

[ElzaMilicz]

Śniegu było wszędzie nad miarę więc spacerek zaczęliśmy... od obiadu.     




Lilu chciała być bardzo pomocna przy przyrządzaniu posiłku.





Może Kitek opowie teraz o swoich przygodach z dojazdem do Agnieszki ??   

[Kitek]

HA HA HA gdybym wiedziała to bym łańcuchy zabrała 

Próbowaliśmy wjechać, całkiem skutecznie... do połowy... Bliźniaki miały nie słuchać co Ciotka sobie pod nosem gada...  I dzięki Bogu nie słuchały.... 
W pewnym momencie podjazdu pod górkę - do posesji Agi - usłyszałam z ust Kondradka stwierdzenie : "O o, chyba nie pojedziemy! Nie damy rady..." na co Ciocia Justyna: "Bliźniaki - Zosia, Konrad - wysiadać i na piechotę !"
Wtedy nie było mi do śmiechu    Za to dzieciaki biegiem pobiegły po kolana w zaspach śniegu zadowolone... I wtedy przyjechali Rodzice, którzy powinni być o wiele wcześniej by przetrzeć nam szlak 
Podsumowując 
Kitek nie dał rady, Iwonka z mężem nie dali rady... ale gdzie diabeł nie może tam Elzę i Nema pośle  Oni zawsze dają radę